Περί διώρυγας Κορίνθου και γεφυρών

  Επιστρέφοντας από εκδρομούλα στην Πελοπόννησο, περάσαμε από την Κόρινθο, και από ένα αγαπημένο μου σημείο. Την διώρυγα και την γέφυρά της στα Ίσθμια. (Στη Διώρυγα λειτουργούν δύο βυθιζόμενες γέφυρες. Μία στην Ποσειδωνία στην μεριά του κορινθιακού και μία στην Ισθμία στον Σαρωνικό)

   Αν την πετύχετε να κατεβαίνει είναι ένα όμορφο θέαμα και διασκεδαστικό κυρίως για τα πιτσιρίκια.

   Ενώ συνήθως περνάμε από την ψηλή γέφυρα από την εθνική και δεν καταλαβαίνουμε πότε περάσαμε τον ισθμό, αυτή απέχει λίγα μέτρα από το νερό με αποτέλεσμα όποτε κάποιο πλοίο-πλοιάριο να πρέπει να διαπλεύσει την διώρυγα, η γέφυρα αυτή να βυθίζεται. Τότε σταματάει η κυκλοφορία των αυτοκινήτων, οι τροχαλίες (δεν ξέρω τι χρησιμοποιούν) παίρνουν μπρος, και σιγά σιγά η γέφυρα εξαφανίζεται. Περνάνε τα διάφορα πλεούμενα, χαιρετάς και σε χαιρετάνε, και έπειτα αρχίζει να ανεβαίνει πάλι, συνήθως φέρνοντας μαζί και ψαράκια. Παλαιότερα "ψάρευε" και μεγαλύτερα ψάρια αλλά μάλλον διαδόθηκε στον ψαρόκοσμο να απομακρύνονται από το σημείο έγκαιρα. Παρόλα αυτά και πάλι κάτι σπαρταράει και τότε τα πιτσιρικάκια και οι μεγάλοι κάνουν την καλή πράξη την ημέρας και τα περιμαζέυουν και τα ξαναπετάνε στην θάλασσα (για να μεγαλώσουν και να ψαρευτούν κάποια άλλη στιγμή και να καταλήξουν στο τηγάνι) και ανοίγει πάλι η κυκλοφορία των αμαξιών.

 ---Τα ψυχολογικά τραύματα των ψαριών ασχολίαστα. Εκεί που κολυμπούν αμέριμνα ξαφνικά πνίγονται από τον αέρα, ξαφνικά κάτι τα αρπάζει, έπειτα πετάνε, και προσθαλασσώνονται απότομα. 'Αστε τα σας λέω άστε τα. Μην σου τύχει...-----

   Εκεί δίπλα έχει και καφετέρια να καθίσετε ενώ περιμένετε, ενώ πιο πέρα υπάρχουν ψαράδες με τα καλάμια τους. 

   Βέβαια να πω ότι όταν ανέβει αξίζει να την περπατήσετε και να κοντοσταθήτε στην μέση  και να ρίξετε μια ματιά προς την διώρυγα.  Προσωπικά με γεμίζει δέος και σαν έργο αλλά και σαν εικόνα. (την έχω πετύχει και στην δύση και κέντραρε ο ήλιος. Ίσως η πιο όμορφη δύση που έχω δει...)

   Υπόψιν ότι έμαθα ότι υπάρχει πλοιάριο το οποίο διασχίζει σαν εκδρομούλα (1-1μισης ώρας) την διώρυγα τακτικά και κάποια στιγμή θέλω να την δω εκ των έσω. Και αναλαμβάνει και γκρουπ.

   Αν θέλετε να πάτε επιστρέφοντας από Πελοπόννησο και είστε στην Εθνική βγαίνετε στην έξοδο για Επίδαυρο νομίζω, (είναι 500 μέτρα πριν την ψηλή γέφυρα) πάτε προς τα δεξιά-ανατολικά για περίπου 1 χμ, στρίβετε αριστερά και στα 500 μέτρα είναι η γέφυρα. Δεν έχει συγκεκριμένες ώρες δυστυχώς που κατεβαίνει οπότε αν το πετύχετε ο συνολικός χρόνος αναμονής για τα αμάξια είναι κανένα 20λεπτο...

Δύο λόγια για την διώρυγα (ο επιμορφωτικός χαρακτήρας του blog!!!)

Πάντα θέλανε να περνάνε τα καράβια από τον Σαρωνικό στον Κορινθιακό και αντίστροφα, (δεν σύμφερε να κάνουν γύρω γύρω την Πελοπόννησο).

• Ο πρώτος που το επιχείρησε ήταν ο Περίανδρος, τύραννος της Κορίνθου το 600 π.Χ αλλά αρκέστηκε στο να δημιουργήσει κάτι σαν τροχιές στο έδαφος, (δίολκο), ένα πλακόστρωτο διάδρομο, «ντυμένο» με ξύλα, πάνω στον οποίο "ρυμουλκούσαν" τα πλοία της εποχής αλειμμένα με λίπος για να περάσουν τον Ισθμό από τη μια ακτή στην άλλη.
• Εν συνεχεία ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, ο Ιούλιος Καίσαρ, ο Καλιγούλας και ο Νέρων διαδοχικά μελέτησαν και
  
  επιχείρησαν τη διάνοιξη, όμως χωρίς επιτυχία. Μάλιστα ο τελευταίος, κατά το 67 μ.Χ., άρχισε εργασίες εκσκαφής χρησιμοποιώντας χιλιάδες εργάτες και προχωρώντας σε μήκος 3.300 μέτρων.
• Τελικά, μετά την Τουρκοκρατία το νεοσύστατο ελληνικό κράτος εξέτασε σοβαρά την περίπτωση της διάνοιξης και πάλι. Το 1852 ο Λ. Λυγούνης, ο οποίος είχε διατελέσει διευθυντής των έργων του Νείλου, επεξεργάστηκε σχέδιο τομής του Ισθμού και κατέθεσε την πρότασή του στην Ελληνική Κυβέρνηση, ενώ δέκα χρόνια αργότερα ο Γάλλος μηχανικός Grimant De Caux κατέθεσε τις δικές του προτάσεις στην ελληνική βουλή. Αμφότερες όμως, κρίθηκαν από το ελληνικό κράτος ανεδαφικές.
• Όταν, όμως, το 1869 πραγματοποιήθηκε η διάνοιξη της Διώρυγας του Σουέζ, η τότε Κυβέρνηση του Θρ. Ζαΐμη έλαβε επιτέλους την απόφαση τομής του Ισθμού κι ένα χρόνο αργότερα υπέγραψε σχετική σύμβαση με Γάλλους μηχανικούς, η οποία ωστόσο δεν είχε τύχη, ατόνησε και έτσι το 1881 το έργο κατακυρώθηκε στο στρατηγό Στέφανο Τυρρ μαζί με το προνόμιο εκμετάλλευσης της γέφυρας για 99 χρόνια.
• Οι εργασίες άρχισαν στις 23-4/5-5 του επομένου έτους με μεγάλη επισημότητα, παρόντος του
  
  βασιλιά και της βασιλικής οικογένειας, ενώ προκρίθηκε ως οικονομικότερη και σωστότερη η χάραξη που είχε εφαρμόσει ο Νέρων με συνολικό μήκος 6.300 μέτρα.
• Στις 25-7/7-8 του 1893 εν μέσω κανονιοβολισμών η Βασίλισσα Όλγα έκοψε με χρυσό ψαλίδι την κορδέλα των εγκαινίων της Διώρυγος, ενώ το πρώτο πλοίο τη διέπλεε επισήμως.
• Για τη δημιουργία της Διώρυγας, εργάστηκαν 2.500 εργάτες.
• Έχει συνολικό μήκος 6.343 μέτρων, πλάτους στην επιφάνεια της θάλασσας 24,6 μέτρων και στο βυθό της 21,3 με ωφέλιμο βάθος 7,5 έως 8 μέτρα.
• Είχαν εξορυχθεί 12 εκατομμύρια κυβικά μέτρα χωμάτων για την κατασκευή της, ενώ σε όλο το μήκος της είχαν κατασκευαστεί κρηπιδότοιχοι μέχρι ύψους 2 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας 
• Το 1944 κατά την αποχώρησή τους οι Γερμανοί προκάλεσαν την πτώση 60.000 κυβικών μέτρων χωμάτων και οι εργασίες εκφράξεως κράτησαν 5 χρόνια.